Ludzka skaza

Nie było mnie dosyć długo. Dłużej niż bym chciał, czy nawet planowałem. Ale nie znaczy ze marnowałem czas. Przede wszystkim przeniosłem swoją biblioteczkę, biblioteka to za duże słowo, a kiedyś go użyłem, i teraz moje książki są znowu ze mną. Zreszta cześć znalazła sie w drugim szeregu i to nie tylko z powodu braku miejsca. Teraz mam Rotha i powiem szczerze zawsze uważałem, ze to bardzo mądry człowiek, a jego trylogia amerykańska to tylko przejaw jego mądrości życiowej. Nie będę wchodził w szczegóły, bo ktoś mądry powiedział ze nie zdradzam treści opisywanych książek ale tylko opisuje swoje wrażenia i odczucia. To chyba to samo? Tytuł tego posta jest trochę na wyrost, bo dopiero zaczynam czytać, ale podświadomie wiem, ze tytuł jest jak najbardziej adekwatny, a ja sam domyślam sie o czym to może być. Jak skoncze to dam znać, czy zgadlem. Ale pozostałe dwa tomy, szczególnie Wyszłam za komunistę, to literatura najwyższego lotu. I nie chodzi o temat, ale sposób opowiadania. Wiem, każdy potencjalny czy były onanista mówiąc o Roth'cie powie ze Kompleks Portnoya, ale to - takie wymienienie tego działa - to tani chwyt i co gorsza dowod na brak jakiegokolwiek rozeznania. Ale nie o tym. W tej trylogi, dwóch jej tomach, zreszta jakoś szczególnie nie powiązanych i mogących być czytanymi w rożnej kolejności, nasuwa sie, mnie przynajmniej, konstatacja, ze nasze życie to jakiś jedynie nieudolny taniec z rzeczywistością. No bo jaki mamy wpływ na to co sie dzieje, moim zdaniem tylko splot okoliczności, determinizm losu - to decyduje o tym gdzie jesteśmy. I los, jego kaprys, może w każdym czasie zadecydować, ze będziemy gdzie indziej niż sobie wymarzyliśmy. Wiele jest punktów zwrotnych w naszym życiu, a tylko kilka jesteśmy zauważyć, ale nie odczuć. Zawsze je zauważamy i to, niestety, ex post. No bo czy Wałęsa mógł przewidzieć, ze tak to sie skończy i Kiszczak (widziałem jego zdjęcie w jakimś tabloidzie - leżał przykuty do łóżka, a jego tępy wzrok pokazywał ze de facto go nie ma bo juz nic nie ogarnia) wystawi go zza grobu? Nie! Mógł sie przyznać (nawet jeżeli nie było do czego i miec spokój). Nikt by go nie ruszył. No bo i jak? Każdy ma taka skaze .......